BREEZAND – Tien minuten voor tijd leek ZAP zeker van de overwinning. In de slotfase werd het echter ‘billenknijpen’ voor de ploeg uit Breezand. Nadat tegenstander DSS tot één punt was teruggekomen besliste de thuisploeg het duel alsnog, 26-24.
Als nummer twee trad ZAP aan tegen DSS, de nummer vijf van de eerste divisie. Na afloop kon mascotte ‘Koco’ de speelsters feliciteren met de overwinning op de ploeg uit Heemskerk. Over het vertoonde spel kon de ploeg uit Breezand echter gematigd tevreden zijn. Met name de laatste tien minuten zorgden voor onvrede bij de thuisploeg. ,,Wij stonden tien minuten voor tijd zeven doelpunten voor en waren ook nog in overtal. Zij zaten er doorheen, wij waren superieur. Op dat moment hebben wij figuurlijk een stapje minder gedaan. We kregen zo makkelijk doelpunten tegen. In de aanval sloop er angst toe” zei Arthur Langedijk na afloop. We miste een paar opgelegde kansen terwijl zij heel makkelijk scoorden en dan wordt het nog heel eng”. Het is ook direct het punt waarin ZAP stappen kan zetten. ,,Het is een kwaliteit die we nog niet hebben, dat we een duel op slot kunnen gooien. Je had deze wedstrijd eigenlijk met tien doelpunten verschil moeten winnen” vervolgde de coach.
Individuele fouten
De eerste twintig minuten zorgde voor redelijke tevredenheid bij Langedijk. ,,Dat was gewoon goed. Zo moeten wij het zestig minuten doen. In de laatste tien minuten keek iedereen naar het scorebord. Toen kwam DSS terug tot twee doelpunten waardoor die meiden de angst krijgen” aldus de coach. ,,Wij stonden niet meer op te letten, allemaal individuele fouten. Onze keepster stond hartstikke goed te keepen, maar toen liet ze toch haar eigen hoek vrij. Onze hoekspelers stonden goed te verdedigen en in één keer laten ze hun mannetje lopen. Het middenblok staat keihard te werken en moesten steeds uit stappen op hun midden opbouw en opeens stappen ze niet meer uit. Toen knalde DSS de ballen erin. Dat gebeurde zeven keer achter elkaar en dan is het weer billen knijpen” somt Langedijk op. ,,Het is niet hun kwaliteit, maar onze tekortkoming”.
Redelijk tevreden
De laatste tien minuten waren niet zoals gewenst, maar de periode ervoor was wel sterk. De ploeg, die vrijwel de hele wedstrijd op voorsprong stond, bracht het verschil van drie punten naar zeven punten. Het zorgde ervoor dat Langedijk met gebalde vuisten aan de zijlijn stond. In het duel was de coach veelvuldig te horen met aanwijzingen. ,,We trainen vier keer per week. Er zijn wel excuses. Zo hebben we vorige week niet gespeeld en minder getraind. Maar ik vind dat wij op tactisch vlak zover moeten zijn dat je dit soort wedstrijden makkelijk gaat winnen” vindt de coach. ,, – Ik ga dan tekeer om te roepen wat ze moeten spelen. Want ze bevriezen en ze weten niet meer wat ze moeten doen. Het lullige is dan ook dat je dan honderd procent kansen mist. Dat is dodelijk, want aan de overkant krijgen zij een vijftig procent kans en die gaat erin. Zo komt DSS dichterbij, en dan worden de meiden bang. En dat moet er uit. Maar van de andere kant, de gemiddelde leeftijd is enorm laag”. En die jonge ploeg blijft op de tweede positie staan. Met nog altijd kans op de titel.
Fotografie: Simon Leijenaar